PIERWSZA ROCZNICA BLOGA

THE FIRST ANNIVERSARY OF MY BLOG

Dzisiejszy dzień jest dla mnie wyjątkowy. Otóż ROK temu, tak calutki rok temu postanowiłam uczyć się angielskiego. Dziś obchodzę swoją pierwszą rocznicę. To nie tylko rocznica nauki, ale przede wszystkim wielu wyrzeczeń. Przede wszystkim to rocznica mojej WYTRWAŁOŚCI, nie słabnącej MOTYWACJI i WIARY w to, że pomimo braku środków możemy nauczyć się wiele. Kiedy pisałam ten post miałam łzy w oczach, ponieważ dokładnie rok temu nie wyobrażałam sobie że jest to możliwe. Nie wyobrażałam sobie nauki systematycznego powtarzania, po prostu tego nie widziałam. Teraz wiem, że można. Wystarczy otworzyć swój umysł.

Dostaje wiele zapytań jak się uczyć, co robić, jak się motywować do działania. Chciałabym za nie ogromnie podziękować. Jest na to wiele sposobów, każdy ma swój własny bodziec, który na niego działa. Jest też wiele stron poświęconych w tym temacie. Oczywiście największą ich ilość stanowią materiały w języku angielskim. Nie kończyłam anglistyki, kursów specjalnych w szkołach obcojęzycznych. Po prostu wzięłam się za siebie i kropka. Staram się zamieniać wieczne nie chce mi się na choć 15 minut dziennej nauki. Naprawdę, nie jest to dużo.  

Czy uczę się od rana do nocy?

Na początku tak było. Ale przy dalszej nauce zrozumiałam, że ważne są cele, te krótkoterminowe, bo dzięki nim realizujemy materiał, dzięki nim się uczymy. Lepszy jest mały sukces niż duży, który zapomnimy, bo materiał (jego ilość) nas zniechęci. Obecnie wolę uczyć się krótko a poprawnie (systematycznie).

Jakie więc książki wybrać?  

Jest ich naprawdę masa na naszym rynku, który zalewa nas różnorakimi podręcznikami. Chyba wpierw poleciłabym zajrzenie do własnej osobowości i zapytanie siebie jak lubisz się uczyć? Jaką formę wybierasz samemu, czy są to tradycyjne książki, czy wolisz słuchać a może korzystać z platform językowych na PC czy telefon? Jeśli już się określisz w tym temacie - wybór będzie prosty. Książka musi być dostosowana do poziomu, jaki posiadasz, i to bez oszukiwania i naciągania. Łatwiej jest rozumieć zdania i gramatykę na zdaniach które znasz i rozumiesz w 100% niż na zdaniach, w których domyślasz się kontekstu całości. Sama posiadam, zaczęłam od książki Destination B1, ale to nie znaczy że była dla mnie prosta. Wiele łez przy niej wylałam i nerwów, ale o tym może napiszę przy innej okazji. Sięgam również po książki z A2, czy A2 plus, jeśli czegoś nie rozumiem, tak jak bym chciała. 

Jak zacząć mówić i przestać się bać?

Po prostu zacząć mówić. Jeśli w naszym ojczystym języku mamy opory do mówienia, to nie czarujmy się, w języku angielskim też będziemy je mieć. Jeśli jesteśmy wygadani, to nie będzie nam przeszkadzało nic, bo dla nas ważne jest same mówienie, nawet byle jak. Warto przestać się skupiać nad tym, że się wstydzimy, gdzieś zrobimy błąd. Język służy do komunikacji i jeśli tego nie zaakceptujemy możemy przestać uczyć się języka, bo i tak nie będziemy wykorzystywać jego potencjału przecież, nie da się, jak się nie mówi. Sama popełniam mnóstwo błędów przy mówieniu, ale przy tym zapamiętuje poprawne formy :) więc idzie coraz lepiej. Ostatnio nawet jak rozmawiałam z osobą która zna tylko angielski z osoby "on" zrobiłam "ją" więc uśmiałam się ogromnie z osobą z którą mówiłam, ale utrwaliłam zasadę she does, he does.

Today's day is exceptional for me. A one year ago I decided that I will be to study English. It's not just the anniversary of science, but above all, many sacrifices. First and crucial to the anniversary of my PERSEVERANCE, not flagging motivation and BELIEF that despite the lack of resources we can learn a lot. When I was writing this post I had tears in my eyes, because exactly one year ago I imagined that this is possible. I imagined learning systematic repetition of, just that I have not seen. Now I know that you can. Just open your mind. 

CO CHCIAŁABYM UMIEĆ ZA ROK (2016),
czyli nowe małe cele. 

1. Bardziej rozróżniać czasy.
2. Wyeliminować stale powtarzające się błędy

3. Osiągnąć poziom mocnego B1 i wejść z końcem roku na B2.